در این مقاله برسی انواع کانکشن ایمپلنت برسی می‌شود. ایمپلنت بهترین روش برای جایگزینی دندان از دست رفته است. و دارای مزایای زیادی است. که این درمان را نسبت به روش‌های دیگر ارج کرده است. با توجه به پیشرفت تکنولوژی در سطح و طراحی ایمپلنت مزایای آن افزایش بیشتری یافته است. عوامل مکانیکی، بیولوژیکی و طراحی به راهنمایی پزشکان در هنگام انتخاب یک سیستم ایمپلنت کمک میکند. و باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. زیرا انتخاب مناسب اجزا به اطمینان از نتایج و ترمیم‌های زیبایی ایمپلنت کمک میکند. ایمپلنت دارای ۳ بخش اصلی است: اباتمنت٬ روکش ایمپلنت و فیکسچر.
بخش‌های اصلی ایمپلنت دندان:
ایمپلنت دارای سه بخش اصلی است. ایمپلنت درون استخوان فک قرار می‌گیرد. و دیگر بخش‌ها روی آن قرار می‌گیرند. اباتمنت قسمت دوم ایمپلنت است. این بخش پس از جوش خوردن فیکسچر در استخوان فک روی آن قرار می‌گیرد. در مرحله بعدی که مرحله آخر است نیز روکش است که روی اباتمنت گذاشته می‌شود. و روکش انواع مختلفی دارد. که در مقاله قبل به آن اشاره شد.
انواع کانکشن ایمپلنت:
از موارد مهم در انتخاب ایمپلنت انواع کانکش ایمپلنت است. از بخش‌های ایمپلنت کانکشن آن است. همانطور گفته شد ایمپلنت طی سال‌ها تکامل زیادی پیدا کرده است. در این مقاله انواع کانکش ایمپلنت کانکشن داخلی و خارجی ایمپلنت برسی می‌شود. کانکشن داخلی: کانکشن فیکسچر و اباتمنت از درون فیکسچر به یک دیگر متصل می‌شوند. و کاملا در هم قفل می‌شوند. به عبارت ساده باید گفت بخشی از اباتمنت در درون فیکسچر قرار می‌گیرد و به آن متصل می‌شود. و مکانیسم کاملا لاک شونده ایجاد می‌شود. معایب آن کمتر از کانکشن خارجی است و از مزایای آن قفل شوندگی بالا است.
کانکشن خارجی: بخشی از فیکسچر خارج از استخوان است. و فیکسچر و اباتمنت، از خارج استخوان به یک دیگر متصل می‌شوند. از مزایای آن این است که مدت زیادی در بازار موجود است. و هر محصول دارای معایب خاص خود است. و کانکشن‌های External نیز از این قاعد مستثنا نیستند. از معایب آن می‌توان به شل شدن پیچ اشاره کرد.